Öncəliklə hər kəsə Salam olsun!
yenə klaviş, yenə mən.. yenə monitor..
qəmli qumlu yazılardan ayrılıb, bugünümdən yazacam. son vaxtlar xoşbəxt olduğumun fərqində olduğumçün xoşbəxtəm. bədbin notlara köklənib, həyatı mənasız çərçivədən izləmək yordu artıq. əvvəl özüm – özümçün məna axtarmağa başladım, sonra isə bu məna artıq arası kəsilmədən həyatımın aralıqlarını doldurdu. türklər demiş: OLUMLU DÜŞÜNELİM Kİ, OLUMLU OLALIM!
-yazıdakı şriftlərdə obışka tutmayın, bu yazını tam sərbəst yazacam, yerli yerində shift- dən istifadə etmədən. -
mən xoşbəxtəmmiş.. ŞÜKÜR ƏLHƏMDÜLLİLAH! çatışmayanları kənara qoyub, əlimdə nə olduğuna nəzər saldıqda bunu fark etdim.. sevdiklərim çox, məni sevən də çox.. insana bundan öte nə gərəkdir. etrafımda dəyərlilər dəyərlisi dostlarım var. hər zaman yanımda olacaqlarına əmin olduğum dostlarım. canlarım benim
sizə inanıram, çox inanıram və həmişəlik inanmaq istəyirəm. məni kimlərinsə yanında yanıltmayın..
bir sözlə, mutluyum! məni üzümdəki gülücükdən ayıran kimisə və ya nələrisə isə heç vecimə almıram. çünki mən onların vecinə olsaydım, məni üzməzdilər. hər gün səhər məni əsəbləşdirməyə səy göstərən ailə üzvümdə isə bu heç vaxt alınmayacaq..
həyata kompleksiz yanaşıb, olacaqların axışını smayliklə izləmək ən gözəl üsuldur..
